بررسی نقش داروهای survanta و curosurf در پیش آگهی نوزادان مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بالای سندرم دیسترس تنفسی به خصوص در نوزادان نارس و عوارض شناخته شده درمانهای موجود و گزارشات متفاوت از نقش و تأثیر دو نوع سورفکتانت موجود (سوروانتا و کوروسورف) حتی در مطالعات جدید و به منظور مقایسه نقش دو داروی فوق در پیش آگهی نوزادان مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی، این تحقیق در سال 1390 انجام گرفت. مواد و روشها: این تحقیق به روش historical cohort روی 116 نوزاد واجد شرایط که تشخیص سندرم دیسترس تنفسی داشتند در بیمارستان شهدای تجریش انجام گرفت. تعداد 54 نوزاد که تحت درمان با آمپول سوروانتا داخل لوله تراشه قرار گرفتند به عنوان گروه شاهد و 62 نوزاد که تحت درمان با آمپول کوروسورف داخل لوله تراشه قرار گرفتند به عنوان گروه مورد تحت مطالعه قرار گرفتند. پس از مشابه سازی گروههای مورد مطالعه از لحاظ وزن تولد و سن حاملگی، نتایج درمانی آنها شامل میزان مرگ و میر، پنوموتوراکس، خونریزی ریوی، پنومونی های وابسته به ونتیلاتور، مجرای شریانی باز و خونریزی داخل بطنی با آزمونهای فیشر مورد قضاوت قرار گرفت. نوزادان دچار آنومالی های قلبی و سایر ناهنجاریهای کشنده از مطالعه خارج شدند. یافته ها: در مقایسه جنس، سن حاملگی، وزن تولد، دریافت کورتیکواستروئید پیش از تولد، نوع زایمان و نمره آپگار دقیقه اول بین دو گروه مطالعه تفاوت معنیداری وجود نداشت. مرگ و میر در گروه شاهد (سوروانتا) 15% و در گروه مورد (کوروسورف) 5/14% بود (849/0 p=)، 5/14% از گروه corusurf و 4/20% از گروه survanta بیش از یک دوز سورفکتانت دریافت کرده بودند (405/0 p=). اختلاف معنی دار آماری در شیوع پنوموتوراکس، خونریزی ریوی، پنومونی مرتبط با ونتیلاتور، مجرای شریانی باز و خونریزی داخل بطنی و مدت زمان استفاده از ونتیلاتور بین دو گروه وجود نداشت (2/0 p<). نتیجه گیری: به نظر می رسد که نقش دو دارو در پیش آگهی نوزادان مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی مشابه باشد. گرچه با توجه به شیوع بالای بیماری و پیش آگهی بد عدم درمان مناسب این بیماری انجام تحقیقات تجربی وسیعتر توصیه می شود.